Bij Nostalghia van Andrej Tarkovski
Toen ik het hier
voor het eerst zag
moest ik huilen,
want dit licht doet
me denken aan
herfst in Bologna.
Ik wil niets meer
voor mezelf alleen.
Wat kan er gebeuren?
Alles wat je wenst
als je knielt, want
zonder enig gebed
gebeurt er niets.
Je wilt zeker
gelukkig zijn, maar
in het leven zijn
er belangrijker zaken.
Dus: een, twee,
drie, geloof!
Wat moeten wij dan doen
om elkaar te leren
kennen?
Grenzen slechten.
Welke?
Die tussen vroeger
en later.
Verschenen op Versindaba, Stellenbosch, februari 2019